Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Για λίγο χρόνο μαζί σου…


Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την δουλειά αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος. Στην πόρτα τον περιμένει ο 5χρονος γιος του…


ΓΙΟΣ: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Ναι βεβαίως, τι είναι;»
ΓΙΟΣ: «Μπαμπά, πόσα παίρνεις στη μια μέρα;»
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
ΓΙΟΣ: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια μέρα;»
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Εάν πρέπει να ξέρεις, παίρνω 50 ευρώ την μέρα».
ΓΙΟΣ: «Ωχ»…, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω και συνέχισε… «Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις €25;»

Ο πατέρας εξαγριωμένος του απάντησε:
«Εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ’ ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»

Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα. Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα; Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται: Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα 25 ευρώ γιατί δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά.

Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Κοιμάσαι αγόρι μου;»
ΓΙΟΣ: «Δεν κοιμάμαι»
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Σκεφτόμουν, ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα. Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούρασή μου σε σένα. Εδώ είναι τα 25 ευρώ που μου ζήτησες».

Το παιδί έτρεξε κατ’ ευθείαν επάνω του χαμογελώντας .
«Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα. Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει. Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του και κοιτάζει τον μπαμπά του.

ΠΑΤΕΡΑΣ: «Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά»;
ΓΙΟΣ: «Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω»

«Μπαμπά, έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια μέρα του χρόνου σου; Σε παρακαλώ μείνε αύριο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε και να παίξουμε μαζί.»


Για την υγιή ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι εξαιρετικά σημαντικός ο χρόνος που αφιερώνουν οι γονείς τους αποκλειστικά γι’ αυτά. Η απουσία των δύο γονέων από το σπίτι για πολλές ώρες, λόγω της εργασίας τους, στοιχίζει πολύ στα παιδιά. Το ανικανοποίητο κενό αίσθημα δεν πρόκειται να καλυφθεί ούτε όταν ενηλικιωθούν. Το μόνο που έχουν ανάγκη είναι μια ζεστή και τρυφερή αγκαλιά, η έμπρακτη αγάπη των γονέων, η παρουσία τους. Αυτή θα συντροφεύει και θα καθοδηγεί το παιδί σε όλη του τη ζωή. Μην προσπερνάτε τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών σας! Δείτε τα, υπάρχουν εκεί για σας!

Να έχετε μια καλή χρονιά, με υγεία και χαμόγελα! Κρατήστε τους ανθρώπους που σας αγαπούν κοντά σας και χαρείτε όλες τις πολύτιμες στιγμές που σας χαρίζουν τα παιδιά σας!


Νίκη Λιώτη, Ψυχολόγος

10 σχόλια:

  1. Καλημέρα Νίκη! Πόσο δίκιο... πόσο εύκολο είναι να το ξεχάσει κανείς στο τρέξιμο της ημέρας. Πόσο ακόμη πιο εύκολο είναι όμως, να τα παρατήσει όλα και να καθίσει μόνο να παίξει, να γελάσει, να φτιάξει γλυκάκια με τα παιδιά!!! (από το Link Party του Mama ... se krisi!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όσο και να προσπαθούμε εμείς οι γονείς πάντα θα φαίνεται λίγο...
    Ευχαριστώ που συμμετείχες στο πάρτυ μου!
    ΥΓ Πολύ θα ήθελα και τα δικά μου παιδιά να κάνανε τέτοια διαχείριση οικονομικών σε αυτή την ηλικία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ...αυτό κάπου το έχω ξαναδιαβάσει και με έβαλε προβλημάτισε πολύ....
    Πόσο ευθύνη έχουμε στα παιδιά μας...να τους δώσουμε πολύτιμο χρόνο....και το ξεχνάμε στην καθημερινότητα....πόσο....
    Έρχομαι από το Link party Μαμά σε κρίση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι όμορφη ανάρτηση!!!Νίκη μου έχεις δίκιο αλλά όπως έγραψε και η Μαρία είναι λίγο δύσκολο να ξεχάσεις όλο το τρέξιμο καθημερινά και να κάτσεις ΜΟΝΟ να ασχοληθείς με τα παιδιά!Αν μπορούσα να το καταφέρω θα ήμουν 1000% ευτυχισμένη!
    έρχομαι Link Party του Mama ... se krisi!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σίγουρα είναι δύσκολο να βρεις χρόνο αλλά αυτό που έχει σημασία δεν είναι η ποσότητα (πόσες ώρες είμαι με το παιδί) αλλά η ποιότητα... Ακόμα και μισή ώρα να περνάς το χρόνο με τα παιδί, αρκεί να είσαι εκεί αποκλειστικά γι' αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Από μικρό λένε και από τρελό ... Τόσο απλό κι όμως τόσο δύσκολο στην πράξη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φοβερό! Μακάρι όλοι οι γονείς να είχαμε πάντα αυτή την ιστορία στο πίσω μέρος του μυαλού μας! Σίγουρα κάποιες στιγμές θα συμπεριφερόμασταν διαφορετικά!
    Ήρθα από το Link Party του Μαμά σε κρίση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πάντα,όταν το διαβάζω αυτό,συνειδητοποιώ πως πρέπει να περνάμε όσες περισσότερες ώρες μπορούμε με τα παιδιά μας και αυτό κάνω,ιδίως τον τελευταίο καιρό....να 'σαι καλά!Από το Link party κι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ποση αναγκη μας εχουν τα παιδακια μας..Δεν μπορουν βεβαια να καταλαβουν γιατι ο μπαμπας ή η μαμα πρεπει να δουλευει και λειπει ολη μερα οποτε ο ποιοτικος χρονος που αναφερεις ειναι απαραιτητος!!Ηρθα απο το παρτυ της μαμας σε κριση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. το είχα διαβάσει πολύ προ εγκυμοσύνης και τότε μου φαινόταν αδιανόητο να το κάνεις αυτό στο παιδί σου.. Τ'ωρα πιά σαν εργαζόμενη μαμά καταλαβαίνω πολύ καλύτερα...
    Θα προσπαθήσω να το διορθώσω!

    Έρχομαι από το πάρτυ της μαμάς σε κρίση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πληκτρολογείστε το σχόλιό σας...

Βιβλιοθεραπεία: Πώς οι ιστορίες μας στηρίζουν στη διαδρομή προς την επούλωση

Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα, όπως άγχος και κατάθλιψη ή πένθος, ορισμένες φορές είναι δύσκολο να ...